100 Jaar oud

100 Jarig Bestaan

Schaatsen op ’t Veentje en in het dal van de Reune altijd een feest

IJsclub ‘Willemsoord en Omstreken’ viert en herdenkt eeuwfeest

Honderd jaar met vallen en opstaan.
Het Veentje. De oudere generatie zal het zich ongetwijfeld nog herinneren. Vorige eeuw tussen spoorlijn en Jodenveentje decennia lang de zeer bekende thuishaven van voetbalvereniging Willemsoord en op een steenworp afstand de ijsbaan van de ijsvereniging Willemsoord & Omstreken. Schaatsfeest zodra dat meertje dichtgevroren was en de grote schare schaatsliefhebbers kon dragen op hun Friese doorlopers. Slechts een enkeling kon zich immers destijds Noren veroorloven. Het Veentje. Omringd door riet met een grote kragge in het midden. De kleintjes brabbelden wat in de binnenbaan en voor de ouderen betekende dat rondjes rijden op de buitenbaan. Solo of in grote groepen. Jongens en meiden, stoere kerels en sterke jonge vrouwen, de senioren in lager tempo. Romantiek vierde er hoogtij, met name in de avonduren op de toen nog schaars verlichte baan. Menige verkering kwam er tot stand of liep juist op de klippen. Een beetje vrijen in het riet, vlinders in je buik, hormonen volledig op drift. Zijn hand in haar hand en dan achter elkaar in dezelfde slag rond schaatsen. Dat waren nog eens tijden. IJshockey met een geïmproviseerde stok uit de omringende bomenrij of uit het struikgewas en een tennisbal als ‘puck’. Er werd tikkertje gedaan, de laatste nieuwtjes uitgewisseld. En natuurlijk waren er hardrijwedstrijden voor de schoolkinderen, voor de oudere jeugd en de volwassenen. Estafette- en koppelwedstrijden. Oude krantenarchieven vermelden de namen van Lou Winters, Harm Oosterveld en Harm Voerman als winnaars. Naast de broekies van toen: Bert Plat, Jannes Herskamp, Roelof Vonk en Jan Vink. Bij de vrouwen waren dat onder meer Zus de Vries (van Folkert), Corrie Kaastra (van Piet) en Neeltje Veenman en de van de toen iets jongere generatie: Neeltje Winters. En Henk en Bertha Nicola lieten als echtpaar zien hoe sierlijk schoondansen op het ijs kan zijn en senior Klaas van der Kamp van Hoeve Utrecht zwierde op zijn speciale kunstschaatsen dat het een lieve lust was.

De familie Riekus Vonk, die aan de Generaal van den Boschweg woonde, vlakbij het meertje, vormde jarenlang de rode draad door het wel en wee van de vereniging zodra Koning Winter met stevige vrieskou arriveerde. De hele familie fungeerde vaak als baanveger, ze deden het licht aan en uit, maakten grote scheuren dicht door er eerst wat warm water over te gieten en verwijderde waar dat kon het hinderlijke riet. Dat riet was de enige dissonant. Het nam immers een flink deel van ’t Veentje in beslag. Bij een wat hogere waterstand ontstond dus een binnen- en een buitenbaan. Maar bovenal was het altijd gezellig op het meertje. Koek en zoopie was er bij langere vorstperioden te koop vanuit de melkauto van Karst Hoen. Warme chocolademelk, een stuk rookworst, een reep Mars en een simpel zakje chips. Meer was er niet te koop maar genoeg voor het opvullen van een gezellige schaatspauze.
In het archief van de Opregte Steenwijker Courant het verslag van de oprichtingsvergadering van de ijsclub Willemsoord & Omstreken. De toenmalige correspondent van de krant (postkantoorhouder Johannes Grooters) omschreef het aldus: “De scheurkalender wijst vrijdag 15 februari 1917 aan. Het dooit en de winter is even ver weg. Maar dat weerhoudt een tiental inwoners van Willemsoord er niet van om in café Klijzing de oprichting van een ijsclub te bespreken. En met succes. Nog diezelfde avond wordt er een dagelijks bestuur gevormd. Bekende inwoners als stationschef P. Snijder, meester Van der Land en R. Koning (de onderdirecteur van Kolonie III) nemen zitting en geven samen met de medeoprichters Willem Wierda en Jan Kist de vereniging handen en voeten. De IJsclub ‘Willemsoord en Omstreken’ is geboren”.

Een ijsbaan aanleggen was destijds niet nodig. Het Veentje, eigendom van de Maatschappij van Weldadigheid, was groot genoeg en de directeur in Frederiksoord gaf groen licht voor het gebruik. Uiteindelijk werd in de zeventiger jaren op de grens met Marijenkampen een nieuwe ijsbaan aangelegd die nu al weer vele jaren de thuishaven van de Willemsoordse ijsclub is. Inwoners van Steenwijkerwold zorgden voor extra ledenaanwas en met hulp van Het Heideveld, dat de locatie voor bijna nul komma nul verhuurt, konden de kosten laag gehouden worden.

Nog even terug naar de lokale krant. Daarin werd in 1962 het 45-jarig bestaan van de ijsclub beschreven. Er werd destijds een korte receptie gehouden waarbij Dorpsbelang-voorzitter Daan van Neck het woord voerde naast Willem Wierda en ijsclubvoorzitter Pier Salverda. Na de toneeluitvoering met de bekende Kallenkoters, zorgden de Sambrinco’s voor de dansmuziek. Donderdag 15 februari 1962 op de kalender. Zwieren op de houten dansvloer van café Stroeve, terwijl buiten de temperatuur tot ver onder het vriespunt daalde en de ijsvloer van ‘t Veentje langzaam maar zeker dichtvroor. Symboliek optima forma.

En dat hebben we op zaterdag 18 februari, nog eens dunnetjes over gedaan. In buurthuis ‘Het Reunedal’ in Marijenkampen is de vlag uit gehangen voor het eeuwfeest van de ijsclub. Honderd jaar ‘Willemsoord & Omstreken’. Met dank aan die vele tientallen bestuurders die in de loop der jaren de vereniging keurig in de benen hielden. Met vallen en opstaan. Maar heeft dat niet alles te maken met een strenge winter, met ijs, Friese doorlopers, Noren, klapschaatsen? Samen onderdelen van de prachtige schaatssport en ijsvermaak.